Kort voordat de Oekraïense bevolking massaal in opstand kwam tegen een dóór en dóór corrupte overheid, Russische troepen de Krim binnenvielen en de naam MH17 voor altijd in ons geheugen gegrift zou staan was Lviv, de oude Habsburgse stad aan de westelijke grens van Oekraïne het toneel waarop waarop een aantal poulewedstrijden van het wereldkampioenschap voetbal 2012 werd gespeeld.
De oude luchthaven, gebouwd in lang vervlogen tijden voor het afhandelen van hooguit tien vluchten per dag, werd speciaal voor dit evenement voorzien van een nieuwe landingsbaan alsook van een passende aankomst- en vertrekhal voor de duizenden voetbalfans. Nu, zonder voetbalfans, is de luchthaven meer dan een paar maatjes te groot voor de enkele vliegtuigen die hier per dag landen en opstijgen en is deze vanuit Nederland slechts bereikbaar via een overstap in Warschau of Wenen. Dat maakt dan ook dat de reis wat langer duurt.
Maar, met dank aan LOT, de Poolse vliegmaatschappij, landde ‘ons’ vliegtuig op de aangegeven tijd op de welhaast uitgestorven luchthaven waar Pastor Viktor ons opwachtte. Onderweg van Lviv naar zijn woonplaats Rivne praatte hij ons bij over de situatie in Oekraïne en de projecten die we zouden gaan bezoeken.

Gedetailleerd verslag van het bezoek vindt je hier

Van Pastor Viktor Zaychuk ontvingen we in de afgelopen tijd berichten over de situatie in Oekraïne en met name uit Rivne – west Oekraïne. Tanya Schröter schreef over de situatie in Kherson, schuin boven De Krim gelegen. Beiden zijn bezorgd over de ontwikkelingen in hun land.

Tijdens de hevige protesten in Kiev en Rivne waren Viktor en zijn vrouw Natasha aanwezig om mensen die gewond waren te helpen met verband en medicijnen, degenen die honger hadden met voedsel en die kou leden met warme kleding. Ze deelden dekens uit en er werden vuren gemaakt in olievaten om nog enigszins op temperatuur te blijven; het was in die periode min 15 graden. Ook hadden zij veel gesprekken met mensen over vriendschap en liefde, over rechtvaardigheid en medemenselijkheid. Over geloof en hoe dat je kracht kan geven in de strijd tegen onrecht. En deelden ze Bijbels uit aan wie daar behoefte aan had.

Zowel Viktor in Rivne als Tanya in Kherson geven aan dat het vooral het machtsmisbruik, de ongelofelijk willekeur en het grote geld graaien van de politici de reden was en is om in opstand te komen. Over de ongebreidelde macht van politie en politiek en het monddood maken van de oppositie maken zij zich grote zorgen. Tanya schreef : “Zowel op De Krim als hier in Kherson en wijde omgeving leefden we vreedzaam naast elkaar: Russen, Oekraïeners, Joden, Tataren, het maakte niet uit. Nu worden we tegen elkaar opgezet als of we elkaars vijanden zijn. Wij willen dat niet, wij willen in alle rust leven met de mensen om ons heen”.

Viktor schrijft : ” De mensen zijn bang en nerveus. Niemand wil oorlog. Maar we zijn bang dat het niet bij de annexatie van De Krim blijft. En dan is een burgeroorlog niet ver weg. Daar moeten we, met alles wat in ons is, voor waken, dat mogen we niet laten gebeuren!” Laten wij dat ook van harte hopen en ons steentje bijdragen, in welke vorm dan ook.