Beschrijving

Voor Andra was het leven zwaar omdat zij in een kindertehuis in het oosten van Roemenië opgroeide.

Haar ouders konden niet voor haar zorgen en omdat Andra geboren werd met een gespleten verhemelte én gespleten kaak waren haar kansen in het leven minimaal. Jaren geleden ontmoetten wij haar bij toeval en dankzij een medisch hulpproject konden wij Andra helpen door middel van een operatie. Zij was toen ongeveer tien jaar.

Ook Andra is een vechter en gelukkig kon ook zij goed leren. Na haar middelbare schoollopleiding begon zij aan een studie Geschiedenis. Zij mocht zolang zij studeerde nog bij het kindertehuis blijven wonen, maar zodra zij afgestudeerd was moest ze op eigen benen staan. Zij vond echter geen baan op haar vakgebied. Zij kwam terecht bij een koeriersbedrijfje waar zij kan blijven werken als zij haar rijbewijs haalt. Maar daar heeft zij het geld niet voor. Nu kunnen wij haar, dankzij een sponsor van Local Care, letterlijk “op weg” helpen. Andra zal ook huisvesting moeten vinden en ook daar gaan we haar bij ondersteunen. We twijfelen er niet aan dat Andra uiteindelijk voor zichzelf zal kunnen zorgen en een toekomst zal kunnen opbouwen in Roemenië.

Op zaterdag 14 september jl. vierde Zending over Grenzen haar 40-jarig bestaan in De Pijler in Lelystad. Er waren ook twee jonge vrouwen uit Roemenië die vertelden hoe hun leven als kind in een kindertehuis was veranderd door de hulp van Zending over Grenzen. Toen zij het podium opkwamen zagen we het direct en zeiden: ” Dat lijkt Andra wel, het meisje waarvoor wij ooit een operatie aan haar verhemelte hebben betaald”.

Wij hadden Andra in 1999 ontmoet in een kindertehuis waar we voor een ander kind op bezoek waren. Een onderwijzeres vroeg ons Andra te helpen omdat het voor haar toekomst heel belangrijk zou zijn om goed te kunnen spreken. Met behulp van een aantal gulle gevers en de collectes van de zondagse kerkdiensten in het Utrechtse Diakonessenhuis, konden wij toen een ingrijpende operatie betalen.

En nu stond ze daar: een sterke , jonge vrouw die vertelde over haar jeugd in het kindertehuis waar ze was gebracht door haar moeder die niet voor haar kon zorgen en waar ze weinig liefde van had ervaren. Maar de knuffel die ze van wildvreemde mensen kreeg toen ze tien jaar was, kon ze zich nog goed herinneren ! We stonden perplex: 14 jaar geleden hadden we haar voor het eerst gezien en na haar operatie nooit meer iets van elkaar vernomen, nu konden we haar opnieuw in onze armen sluiten en die knuffel van weleer nog eens dunnetjes over doen. Andra vertelde dat ze nog steeds in het kindertehuis woont. Dat komt omdat ze nog studeert. Over een half jaar is ze klaar met haar studie Geschiedenis en hoopt ze daarin een baan te vinden. Dan zal ze ook het kindertehuis verlaten.

We mailen elkaar nu en zijn vastbesloten elkaar niet meer uit het oog te verliezen.